Immersive Space [1]

"Life is a game and you're the avatar" is een uitspraak afkomstig van de filosofische denkoefening [Brain-in-a-vat]. Stel je voor dat je hersens niet in je hoofd zitten, maar in een pot op sterk water, gekoppeld aan een computer. De computer simuleert via je zenuwen alle stimulie die je wijsmaken dat datgene wat je ziet ook bestaat, datgene wat je voelt er ook is....
Da's pas [immersive space]

Filosofie is een inspiratiebron voor vele scenarioschrijvers. De [Brain-in-a-vat] theorie wordt de laatste tijd door Hollywood nogal uitgemolken.
"In films als The lawnmowerman, Startrek (het Holodeck), ExistenZ en The matrix bestaat de werkelijkheid en bewustzijn volledig uit informatie en wordt die informatie gemanipuleerd door een computer.

Wie de snelle ontwikkeling in de wereld van games ziet, moet wel concluderen dat de perfectionering van interfaces het verschil tussen spel en werkelijkheid opheft. De wetenschap zelf is gelukkig -of helaas- nog niet zo ver, maar er gebeuren wel erg spannende dingen....
De filosofische vraag doemt op naar de grenzen van deze benadering: is het slechts een metafoor, een nuttig model, of is er meer aan de hand? Wordt de informatica de wetenschap-van-alles?"

Googlefight: schoonheid vs waarheid

De paradox van ... de waarheid, originally uploaded by guigui.

Er bestaat al een hele tijd een applicatie genaamd [Googlefight]. De site is niet gelieerd aan het bekende merk, maar maakt wel gebruik van de zoekmachine. Je kunt in deze applicatie twee begrippen invoeren om te zien welke de hoogste score oplevert bij de bekende zoekmachine. Niet dat [kwantiteit iets zegt over kwaliteit]. Twee controversiele begrippen invoeren en wachten op de uitkomst is soms een erg leuke bezigheid. Niet een die altijd diep filosofische overpeinzingen op gang kan helpen maar het kan wel. Wanneer bijvoorbeeld [my girlfriend het wint van Pamela Anderson], is er toch nog hoop in deze wereld.

"De waarheid verdient niet altijd een schoonheidsprijs".
Deze uitspraak (het is nog geen quote, dat wordt het pas wanneer anderen hem gaan gebruiken) heb ik gedaan naar aanleiding van een documentaire die ik zag over Einstein. De man had net met E=MC2 een gigantische stap gemaakt in de menselijke zoektocht naar de waarheid. De [meest bekende toepassing van die formule] verdient echter niet de schoonheidsprijs.

De paradox van ... Onbewust nadenken [1]

Deel 2 uit de serie (oei wat gaan we hard) "De paradox van ..." Ik moet nog steeds een goed format hiervoor vinden en ik moet ook nog eens uitleggen wat de gedachte hierachter is, maar ik ben al doende aan het onderzoeken, aan het experimenteren. Je valt dus midden in een van mijn denkpatronen over de paradox van het leven.

In al die jaren (de vorige eeuw) dat we vertrouwden op ons bewustzijn heeft het psychologisch onderzoek zich toegespitst op het onderbewustzijn. Niet dat we daar wijzer van zijn geworden. Al die tijd heeft men het bewustzijn voor lief genomen, dat leek toch zo klaar als een klontje. Dijksterhuis stelt nu in [Onbewust nadenken] dat het bewustzijn het podium is voor onbewuste modules van onze geest. Het komt er eigenlijk op neer dat ons bewustzijn maar een simpel en beperkt mechanisme is, waar je niet teveel van op aan kunt - zoiets als het steeds te kleine werkgeheugen van een computer. Het bewustzijn snapt eenvoudige keuzemogelijkheden, maar als het te moeilijk wordt... Waar je het bewustzijn dan wel beste voor kunt gebruiken? Voor het bewust inschakelen van het onderbewustzijn :-)

De paradox van ... andere koffie

Oma parkeert haar invalidenwagentje voor de deur bij haar vriendin die haar aan het raam al verwelkomt. Waren het vroeger van die aangeklede brommertjes, tegenwoordig zijn dat miniautootjes die net zo trendgevoelig zijn als het nieuwste type mini-msupv van elk gerespecteerd automerk.

Je voelt al aankomen waar het naar toe gaat; de oma's van vandaag zijn die van vroeger niet meer. Nog heel even wordt de schijn opgehouden. In het grijze interieur is droefheid troef. Je hoort de lepeltjes veel te lang krassen tegen het porselein van de kopjes. De twee dametjes zitten zwijgend tegenover elkaar, kijkend naar de geraniums. Maar na de eerste slok koffie komen de tongen los.
Met het taalgebruik van een Ali B. zet oma de belevenissen van de week op rap. ff chillen dus.

Douwe Egberts levert met deze reclame inderdaad andere koffie. Wanneer je het gevoelsaspect van 'lekker thuiskomen bij een bak koffie' combineert met het taalgebruik van een concurrerend drankje, de breezer, heb je reclame die aandacht vraagt en krijgt. Het reclamebureau van DE werkt dus volgens de succesformule van de paradox; Men neme twee tegenstellingen [oma's achter de geraniums vs. brommerjeugd op hangplek] met de bijbehorende eigenschappen [koffiegeleuter vs. breezertalk]. Brommerjeugd met breezertalk is de realiteit. Wanneer de eigenschappen van die brommerjeugdnu nu als in een schaarbeweging worden verdraaid naar de oma's achter de geraniums, verander je realiteit in reclame.

Succes! met de commercial waarin de brommerjeugd zit te koffieleuteren.