De paradox van ... Onbewust nadenken [2]

Dacht ik dat ik een paradox had gevonden, blijkt 'ie niet te bestaan. Het reageren op je buikgevoel blijkt namelijk toch gewoon nadenken te zijn. Wetenschappers hebben een tweede stel hersenen gevonden. In de buik! Als je nog eens misselijk wordt wanneer je voor een moeilijke keuze staat, dan weet je dat je je tweede stel hersenen moet volgen, niet je eerste.

Ontwerpen voor de toekomst

[Communication and Multimedia Design], voorheen vaak Nieuwe Media genoemd, is een vakgebied waarin ontwikkelingen razendsnel gaan. Voor je het weet zijn de technologische ontwikkelingen weer achterhaald. Als CMD-er leer je daarom continue met een been in de toekomst te durven staan, [kritisch] te kijken naar technologische, maatschappelijke en culturele ontwikkelingen, de onzekerheid van morgen met [nieuwsgierigheid] tegemoet te treden.

Als afgestudeerd multimediaman(iac) heb je een duidelijke [visie] op Multimedia, de [creativiteit] van een kunstenaar, de [kennis] van een informaticus en de [drive] van een ondernemer. Je stapt in de [voetsporen] van Da Vinci.

[Leren leren]

De motor voor leren is [eigen verantwoordelijkheid]
De brandstof voor leren is [passie]
Passie levert [energie];
Passie kweken voor multimedia is onze business.

Leren bij CMD betekent uitdagende [experimenten] toetsen aan de [theorie] om ze daarna direct in de [praktijk] te brengen. De zichtbare effecten [evalueren] we, niet alleen de effecten op de opdrachtgever en zijn klant, maar vooral ook op jou als student, je medestudenten en docenten. Want de toegevoegde waarde van expertises en ambities van alle individuen aan het totaal bepaalt het succes van een CMD-project

"Het leven wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen." (Kierkegaard)

Om alle innovatiedrang en creativiteit van jonge professionals in goede banen te leiden, gebruiken we praktisch middeleeuwse onderwijsmethoden: de [meester-gezel] verhouding. Je wordt als student al snel in het diepe gegooid. Je werkt aan echte opdrachten voor externe opdrachtgevers, in de 'beschermde omgeving' van school. Fouten maken kost je dus niet je baan, het levert je leerervaringen!

Bij CMD werk je samen met professionals aan opdrachten. Die professionals zijn:
[rookies] jonge 1e jaars wannabes die met aanstekelijk enthousiasme in onbekende materie duiken.
[junioren] 2e en 3e jaars die hun toekomst zelf durven vormgeven met semesters naar keuze
[senioren] 4e jaars die een eigen visie op multimedia weten te formuleren en hun eigen netwerk opstarten
[mentoren] vakspecialisten, projectregisseurs, oude rotten met liefde voor het vak, goeroes, die studenten graag
helpen bij het vinden van hun passie.

[Vaardigheden] die je bij CMD leert toepassen zijn: analyseren van markten en doelgroepen, signaleren van trends, brainstormtechnieken, visualiseren van ideeen, ontwerpen van interactie, afnemen van gebruikerstests, schrijven van scenario’s, ontwerpen en realiseren van informatiearchitecturen, filosoferen, game-development, digitale audiovisuele productie, mediatheorie, projectmanagement, animatie.

Bij CMD leiden we op tot realistische [starterfuncties] als:
Website ontwikkelaar, multimedia ontwerper, games developer, interaction designer, game programmeur, multimediaprogrammeur, copy writer, communicatiemanager, databasemarketeer, marketingcreatief.

Je maakt vanuit een dergelijke positie kans op doorstromen naar:
Conceptontwikkelaar, informatie-architect, media-architect, adviseur digitale communicatie, adviseur e-marketing, internetadviseur, communicatiestrateeg, e-businessstrateeg, communicatiecreatief, designmanager, mediaconsultant, art director, channelmanager, projectmanager digitale media.

CMD functies vind je voornamelijk in de [creatieve branche] (design-, marketing-, reclame-, internetbureaus) en de [ICT], maar ook in de financiele wereld en zelfs binnen het ambtenarenapparaat. Praktisch alle communicatie gaat tegenwoordig immers via [digitale media].

[Communication and Multimedia Design]
[Neem voorsprong op je toekomst]

Immersive space [2]

Dezer dagen dompelen 115 kardinalen zich in de grootste, mooiste, meest geestverruimende aller immersive spaces, de [sixtijnse kapel]. Ik heb godsdienst nooit zo begrepen, maar volgens mij zijn die kardinalen zo gek nog niet. Wat is een betere vorm van levensgenieten dan al filosoferend over wat er komen gaat - kardinalen leven immers in de wetenschap dat God wikt, God beschikt - je maandenlang te laten onderdompelen in de artistieke zegen van [Michelangelo Buanarotti]?

Welke invloed heeft de immersive space op het stemgedrag van de kardinalen?

In Viterbo heeft het het [langste conclaaf ooit] plaatsgevonden. Het duurde 31 maanden voordat de kardinalen eruit waren. Dat was in de tijd van de Fransen tegen de Italianen. Dat soort oorlogen wordt nu alleen nog maar op de groene mat uitgevochten. De beide koningen – hoezo kerk en staat gescheiden? – hadden hun kardinalen een duidelijke opdracht meegegeven.
Un Pape Francais s’il vous plait.
Uno Papo Italiano per favore.
Die koningen wisten toen al dat godsdienst opium was voor het volk - bij Marx kwam het dus niet zomaar uit de lucht vallen - en dat je je schapen dus het beste mak kunt houden. Het werd uiteindelijk [Paus Gregorius X]. Gregorius had eigenlijk dezelfde missie als onze laatste paus, [Johannes Paulus II]. Beiden hanteerden echter hun eigen methoden om de 'wereld te veroveren'; de een met kruistochten, de ander met wereldtournees.

In Viterbo ging na 1.5 jaar letterlijk het dak eraf. De kardinalen zaten volgens eigen zeggen te wachten op het moment dat de geest door het dak zou dalen om de kardinalen tot de juiste afweging te brengen. De bevolking wilde daar wel een handje bij helpen. Ze waren dat geneuzel zat. Nadat het dak gesloopt was en de kardinalen het gejoel van de menigte erbuiten nog beter tot zich konden nemen, is de geest uiteindelijk redelijk snel gedaald. Ik weet alleen niet meer wat de uitslag was. Italiaans, om de menigte buiten tot bedaren te laten komen? Frans om de menigte buiten een hak te zetten?

Enfin, terug naar Rome.
In Rome zit er geen ‘blote hemel’ tussen de kardinalen en God. De afstand tot God is daar relatief kleiner. Ik kan nu natuurlijk een zijsprong maken naar de relativiteitstheorie van Einstein, maar dat mag je zelf doen. Het brengt mij te ver van mijn oorspronkelijke onderwerp.
De kardinalen zitten in de Sixtijnse kapel als het ware midden in het hemelrijk. Kunnen zij hun gedachten bij de discussie houden en met een afgewogen, verstandelijke benadering de probleemstelling oplossen? Of laten zij, na een wekenlange kick-off waarin wensen, ambities, strategieën de revue passeren, hun blikken steeds meer dwalen langs de muren en plafonds. ‘Staren naar het plafond’ is in deze omgeving beslist de beste activiteit.

Als zij hun blikken dan fixeren op de bekende hand van God vraag ik me af: kunnen zij in de discussie om de Paus titel dan de nederigheid van het menselijke blijven aannemen? Of etaleren zij de autoriteit en macht van God? Dat laatste zal in de eindfase van de wedstrijd om de meest goddelijke aller aardse functies beslist een rol gaan spelen. Dat noemen wij dan het duiveltje uit het doosje.

Alles is.

Ik test momenteel www.videostart.nl uit. Daar vind je mijn eerste videocolumn.

Videowall

[ICA] heeft een videowall waar de hele HAN jaloers op schijnt te zijn. Mijn communicatieoffensief is gestart met deze presentatie die pas na zonsondergang vertoond mag worden.

Ik ga me nog bezinnen over de inhoud. Voor nu blijven het fraaie plaatjes. Ik ben benieuwd hoe het eruit ziet, 4 x 3 meter, midden in de nacht.

Immersive Space [1]

"Life is a game and you're the avatar" is een uitspraak afkomstig van de filosofische denkoefening [Brain-in-a-vat]. Stel je voor dat je hersens niet in je hoofd zitten, maar in een pot op sterk water, gekoppeld aan een computer. De computer simuleert via je zenuwen alle stimulie die je wijsmaken dat datgene wat je ziet ook bestaat, datgene wat je voelt er ook is....
Da's pas [immersive space]

Filosofie is een inspiratiebron voor vele scenarioschrijvers. De [Brain-in-a-vat] theorie wordt de laatste tijd door Hollywood nogal uitgemolken.
"In films als The lawnmowerman, Startrek (het Holodeck), ExistenZ en The matrix bestaat de werkelijkheid en bewustzijn volledig uit informatie en wordt die informatie gemanipuleerd door een computer.

Wie de snelle ontwikkeling in de wereld van games ziet, moet wel concluderen dat de perfectionering van interfaces het verschil tussen spel en werkelijkheid opheft. De wetenschap zelf is gelukkig -of helaas- nog niet zo ver, maar er gebeuren wel erg spannende dingen....
De filosofische vraag doemt op naar de grenzen van deze benadering: is het slechts een metafoor, een nuttig model, of is er meer aan de hand? Wordt de informatica de wetenschap-van-alles?"

Googlefight: schoonheid vs waarheid

De paradox van ... de waarheid, originally uploaded by guigui.

Er bestaat al een hele tijd een applicatie genaamd [Googlefight]. De site is niet gelieerd aan het bekende merk, maar maakt wel gebruik van de zoekmachine. Je kunt in deze applicatie twee begrippen invoeren om te zien welke de hoogste score oplevert bij de bekende zoekmachine. Niet dat [kwantiteit iets zegt over kwaliteit]. Twee controversiele begrippen invoeren en wachten op de uitkomst is soms een erg leuke bezigheid. Niet een die altijd diep filosofische overpeinzingen op gang kan helpen maar het kan wel. Wanneer bijvoorbeeld [my girlfriend het wint van Pamela Anderson], is er toch nog hoop in deze wereld.

"De waarheid verdient niet altijd een schoonheidsprijs".
Deze uitspraak (het is nog geen quote, dat wordt het pas wanneer anderen hem gaan gebruiken) heb ik gedaan naar aanleiding van een documentaire die ik zag over Einstein. De man had net met E=MC2 een gigantische stap gemaakt in de menselijke zoektocht naar de waarheid. De [meest bekende toepassing van die formule] verdient echter niet de schoonheidsprijs.

De paradox van ... Onbewust nadenken [1]

Deel 2 uit de serie (oei wat gaan we hard) "De paradox van ..." Ik moet nog steeds een goed format hiervoor vinden en ik moet ook nog eens uitleggen wat de gedachte hierachter is, maar ik ben al doende aan het onderzoeken, aan het experimenteren. Je valt dus midden in een van mijn denkpatronen over de paradox van het leven.

In al die jaren (de vorige eeuw) dat we vertrouwden op ons bewustzijn heeft het psychologisch onderzoek zich toegespitst op het onderbewustzijn. Niet dat we daar wijzer van zijn geworden. Al die tijd heeft men het bewustzijn voor lief genomen, dat leek toch zo klaar als een klontje. Dijksterhuis stelt nu in [Onbewust nadenken] dat het bewustzijn het podium is voor onbewuste modules van onze geest. Het komt er eigenlijk op neer dat ons bewustzijn maar een simpel en beperkt mechanisme is, waar je niet teveel van op aan kunt - zoiets als het steeds te kleine werkgeheugen van een computer. Het bewustzijn snapt eenvoudige keuzemogelijkheden, maar als het te moeilijk wordt... Waar je het bewustzijn dan wel beste voor kunt gebruiken? Voor het bewust inschakelen van het onderbewustzijn :-)