De paradox van ... Onbewust nadenken [1]

Deel 2 uit de serie (oei wat gaan we hard) "De paradox van ..." Ik moet nog steeds een goed format hiervoor vinden en ik moet ook nog eens uitleggen wat de gedachte hierachter is, maar ik ben al doende aan het onderzoeken, aan het experimenteren. Je valt dus midden in een van mijn denkpatronen over de paradox van het leven.

In al die jaren (de vorige eeuw) dat we vertrouwden op ons bewustzijn heeft het psychologisch onderzoek zich toegespitst op het onderbewustzijn. Niet dat we daar wijzer van zijn geworden. Al die tijd heeft men het bewustzijn voor lief genomen, dat leek toch zo klaar als een klontje. Dijksterhuis stelt nu in [Onbewust nadenken] dat het bewustzijn het podium is voor onbewuste modules van onze geest. Het komt er eigenlijk op neer dat ons bewustzijn maar een simpel en beperkt mechanisme is, waar je niet teveel van op aan kunt - zoiets als het steeds te kleine werkgeheugen van een computer. Het bewustzijn snapt eenvoudige keuzemogelijkheden, maar als het te moeilijk wordt... Waar je het bewustzijn dan wel beste voor kunt gebruiken? Voor het bewust inschakelen van het onderbewustzijn :-)